ما خودسر نبودیم

چکیده ما خودسر نبودیم :

ساعت 6 صبح با منزلش تماس می‌گیرند و فرد ناشناس خود را معاون امنیت وزارت اطلاعات معرفی می‌کند. پس از یک رفت‌وبرگشت برای اطمینان از هویت تماس‌گیرنده، به او اعلام می‌شود که تروریستی با یک اسلحه دارای صداخفه‌کن، در پارکینگ منزل و روبه‌روی آسانسور منتظر خروج او از منزل است. به مأمور اطلاعاتی می‌گوید که شما که این فرد را شناسایی کرده‌اید چرا او را دستگیر نمی‌کنید؟ پاسخ می‌شنود که ما می‌توانیم هم اکنون او را دستگیر کنیم ولی این مسأله موجب می‌شود که شبکه ترور مخفی بماند. آیا شما حاضرید که نقش طعمه را برای دستگیری شبکه ترور بازی‌کنید. پاسخ وزیر علوم وقت مثبت است و این چنین بیش از 4 ماه زندگی امنیتی کامران دانشجو آغاز می‌شود. او در این مدت چهار بار ترور می‌شود که همه این ترورها ناکام می‌ماند. گاهی مجبور است که خوابیده روی صندلی عقب ماشین از منزل خارج شود، گاهی باید در ساختمانی در نهاد ریاست‌جمهوری زندگی کند و ده‌ها جزئیات دیگر که گفتنش به درد داستان‌های جاسوسی می‌خورد. کامران دانشجو اکنون نیز در صدر فهرست ترور دانشمندان ایرانی قرار دارد. قرار مصاحبه چند ساعته ما با این چهره متواضع و صمیمی، از رشد علمی شروع شد و خیلی زود به مسائل موشکی رسید و با اشک‌های کامران دانشجو برای همکاران دانشگاهی شهیدش علی‌محمدی و شهریاری پایان یافت.