سقوط دو پله ای در تولید علم با سیاسی کاری وزارت علوم

«سال‌های سال با رهنمودهای رهبر معظم انقلاب و توصیه‌های وی فضای دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها به سمت تحول علمی پیش رفته و به جایگاه قابل قبول در دنیای جدید رسیده است. امروز نباید بگذاریم مانند دوره اصلاحات جریان‌های جدید و بازی‌های سیاسی در دانشگاه‌ها باب شود.»
این گفته دکتر ابراهیم کلانتری عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، دغدغه بسیاری از اصحاب دانشگاه و البته نمایندگان ملت نیز هست. گفته می‌شود شکایت‌های متعدد اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها از گرایش سیستم دانشگاهی به سمت سیاسی شدن و فاصله گرفتن از پیشرفت علمی، یکی از اصلی ترین دلایل استیضاح آقای فرجی دانا وزیر علوم، تحقیقات و فناوری است. دکتر عبدالحمید نقره کار عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت معتقد است: «یکی از عجیب‌ترین اقداماتی که جامعه دانشگاهی توقع آن را نداشت تصمیمی بود که برای وزارت علوم گرفته شد و این وزارتخانه کاملا به یک جناح سیاسی واگذار شد. برهمین اساس تصمیمات و اقداماتی که در این وزارتخانه گرفته می‌شود کاملا جناحی است و دغدغه‌های علمی و ارتقای فرهنگی دانشگاه‌ها در آن دیده نمی‌شود.»
بسیاری وضعیت دانشگاه‌ها در یک سال اخیر را به دوران اصلاحات تشبیه می‌کنند. در آن دوران تیمی که با صدارت دکتر مصطفی معین در وزارت علوم مستقر شد، چون نگاهی سیاسی به دانشگاه داشت و اساسا دانشگاه و دانشجو را ذیل جریانات سیاسی تعریف می‌کرد، مشکلات متعددی بر سر راه پیشرفت علمی کشور به وجود آورد.
حاشیه‌سازی‌های سیاسی و صنفی، تلاش برای استفاده از جریانات دانشجویی به عنوان پیاده نظام جریان برانداز، عدم سیاست گذاری متناسب با راهبردهای نظام جمهوری اسلامی در حوزه علم و فناوری، همه ناشی از باورهای غلط تیم مذکور درباره علم و دانشگاه بود. دکتر محمدرضا مرندی عضو شورای مرکزی کانون دانشگاهیان کشور می‌گوید «ما تجربه تاریکی را در دوران اصلاحات داشته‌ایم که دانشگاه‌ها به مراکز بحران‌آفرین تبدیل شده بودند که توسعه علمی کشور را نیز مخدوش می‌کرد و این نگرانی ما در مدیریت جدید وزارت علوم نیز وجود دارد».
در سال‌های پس از اصلاحات، رشد علمی کشور شتاب قابل توجهی گرفت. دست آوردهای گوناگون علمی توسط دانشجویان ایرانی پی در پی خبرساز می‌شد. یک پای ثابت همه پیشرفت‌های چشمگیر کشور در صنایع فضایی و ماهواره‌ها، فناوری هسته ای، علوم نانو، رباتیک و… دانشجویان دانشگاه‌های کشور بودند. این دستاوردها در سال‌های پایانی دولت گذشته، در رتبه بندی‌های علمی جهانی نیز خود را نشان داد و کشورمان رتبه نخست جهان در سرعت رشد علمی را کسب کرد.
نمودار (صفحه مقابل) ۱ که از سایت رسمی اسکوپوس(Scopus) اخذ شده، وضعیت علم در سال‌های اسفبار اصلاحات و همچنین رشد شتابان علمی ایران پس از توقف سیاسی کاری‌های دولت اصلاحات در دانشگاه‌ها را نشان می‌دهد:
نمودار ۲ (صفحه مقابل) نیز به ما می‌گوید میزان تولید علم در بازه‌ زمانی ۲۰۱۰-۲۰۱۲ نسبت به دوره‌ نخست (۱۹۹۸-۲۰۰۰)، رشدی ۱۶۰۰ درصدی را تجربه کرده است.
اما این رشد شتابان علمی طی یک سال اخیر و پس از روی کار آمدن تیم جدید مدیریتی نه تنها افزایش نیافت، بلکه با رشد منفی نیز همراه شد.
در سال ۲۰۱۲ کشورمان ۴۰ هزار و ۱۰۴ مقاله در اسکوپوس نمایه کرده و ۱٫۶ درصد تولید علم دنیا را به خود اختصاص داد. اما دقت در نمودار نخست نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۳ که نیمی از آن تحت مدیریت تیم کنونی بوده، ایران با کاهش بیش از ۱۰۰۰ مقاله نسبت به سال ۲۰۱۲، ۳۹ هزار و ۹۹ مقاله نمایه کرد و سهمش از تولید علم دنیا نیز به ۱٫۵ درصد کاهش یافت.
گزارش‌هایی که منتشر شده حاکی از آن است که اساسا مسیری که وزارت علوم در یک سال اخیر طی کرده، مسیر پیشرفت علمی نیست. بر اساس یک گزارش، بحث طرح‌های کلان ملی در سال‌های گذشته در دانشگاه‌ها مطرح شد و با وجود کمبود هزینه، اجرای این طرح‌ها پیشرفت مناسبی را طی می‌کرد، اما به یکباره ۴۷ طرح کلان در آخرین جلسه شورای عتف (علوم، تحقیقات و فناوری) به ۸ طرح کاهش یافت.
نهایتا این روند باعث شد ایران که به جایگاه ۱۵ جهان در تولید علم دست یافته بود، دو پله سقوط کرده و در رتبه ۱۷ قرار گیرد. ۱۳ اردیبهشت ۹۳ بود که دکتر جعفر مهراد سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) از تنزل رتبه علمی ایران در پایگاه استنادی اسکوپوس به رتبه ۱۷ و پیشی گرفتن تایوان و فدراسیون روسیه از ایران خبرداد و گفت: «این موضوع باید از سوی مقامات مسوول در آموزش عالی و تحقیقات علمی مورد کنکاش قرار گیرد».
پس از انتشار این خبر، مسئولان وزارت علوم دولت یازدهم علت این افت را نیز به «تحریم‌ها»‌ ربط دادند. دکتر وحید احمدی معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم به رسانه‌ها گفت «برخی از مجلات معتبر علمی از انتشار مقالات علمی محققان ایرانی امتناع می‌کنند.»
طی یک سال گذشته، هر چند دستگاه‌های متناظر وزارت علوم یعنی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی به رشد علمی خود ادامه داده و پیشرفت‌های قابل توجهی نیز کسب کرده اند، عمده توان وزارت علوم اما صرف مسائلی چون «انتخابات‌بازی» درباره رئیسان دانشگاه‌ها شده و غلبه نگاه سیاسی، باعث شده چندین دانشگاه بزرگ و مطرح کشور، همچنان با سرپرست اداره شوند. تزلزل در نظام سیاستگذاری و فقدان شرایط لازم برای برنامه ریزی بلند مدت، رنج دردناک سیستم مدیریتی دانشگاه‌های کشور بوده است. دکتر مرندی می‌گوید «ما در بحث پیشرفت علمی نیاز به آرامش داریم و اگر دانشگاه‌های ما که اصلی‌ترین مرکز تولید علم هستند آرامش نداشته باشند ما به پیشرفت علمی نخواهیم رسید، به همین خاطر مسائل نباید در فضای غیرعلمی پیش رود.»
نمایندگانی که سال گذشته با ۱۵۹ رای موافق، به آقای دکتر فرجی دانا رای اعتماد دادند، پیش از معرفی ایشان به مجلس، با مطرح شدن نام‌هایی چون جعفر میلی منفرد و جعفر توفیقی برای تصدی وزارت علوم، پیغام دادند که این وزارتخانه جای سیاست‌بازی و فتنه‌انگیزی نیست و حجت الاسلام روحانی باید فرد معتدلی را معرفی کند، اما دیری نپائید که هر دو فرد مذکور، با احکام دکتر فرجی دانا، به پست‌های کلیدی در وزارت علوم رسیدند. نه فقط آنها، که افراد متعددی با سوابق مشابه به کرسی‌های مهم این وزارتخانه تکیه زدند.
نمایندگان مجلس پیش از کلید زدن طرح استیضاح، فرصت یک ماهه‌ای نیز به وزیر علوم دادند تا اصلاحاتی را درباره موارد استیضاح انجام دهد. انتشار اخباری مبنی بر احتمال انصراف استیضاح کنندگان در روزهای نخست فرصت یک ماهه، نشان داد نگاه نمایندگان به موضوع وزارت علوم، جناحی نیست، اما شنبه گذشته پس از نشست مشترک با وزیر علوم، علی اصغر زارعی عضو تیم چهارنفره منتخب استیضاح کنندگان گفت «علیرغم انجام اقدامات اولیه، اقدام عملی خاصی برای انجام اصلاحات و رفع دغدغه‌ها صورت نگرفته است.»
در روزهای اخیر، اتفاقات زیادی در فضای رسانه‌ای کشور رخ داده است. رسانه‌های حامی مدیریت فعلی، درباره آنچه «تخلفات مدیریت قبلی وزارت علوم» می‌خوانند، به تعبیر خود افشاگری کرده اند. برخی مدیران وزارت علوم نیز اتهاماتی را به نمایندگان زده و انگیزه آنان را از استیضاح، باج خواهی و «پیوستن به ترکیب هیئت اجرایی» دانشگاهشان خوانده اند.