گفتوگو با امیر دریابان علي شمخاني، دبير شوراي عالي امنيت ملي
پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸
چکیده پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ :
دليل تصميمگيري مسئولان براي ورود به خاك عراق، پس از عمليات الي بيتالمقدس را چگونه تحليل ميكنيد؟ به دو شكل ميشود اين را بررسي كرد؛ يكي قبل از وقوع و يكي بعد از وقوع. آن چيزي كه بعد از وقوع رخ ميدهد، «توصيف» است و قبل از وقوع «تصميم». تفاوت است بين توصيف و تصميم. توصيف يعني آدم ميتواند بگويد پديدهاي كه در سال 1360 رخ داد، پديده خوبي بود يا پديده زشتي بود. اما پديدهاي كه قبل از سال 60 تصميمش گرفته شده، در حقيقت توصيف براي سال 60 نيست، بلكه تصميم است. ما همين الان در موضع توصيف هستيم. زماني كه جمهوري اسلامي ايران وارد خاك خرمشهر شد و بعد از خرمشهر جنگ را ادامه داد، يعني وارد خاك عراق شد، هيچ گروه يا فردي وجود ندارد كه بگويد من مخالف بودم. هيچ سندي هم وجود ندارد كه كسي مخالفت كرده باشد. بعد از اينكه اين حادثه رخ داد و ما در عمليات رمضان ناكام شديم، بيانيه بعضي از گروهها صادر شد، نه قبل از عمليات رمضان يا بعد از عمليات خرمشهر. لذا اين را داشته باشيم كه اين كساني كه امروز با عمليات خرمشهر يا با ادامه جنگ مخالفت ميكنند، اينها در زمانهاي مختلف و پس از عمليات رمضان و والفجر مقدماتي و والفجر 1 مخالفت كردند، نه پيش از آن. يعني اگر نتيجه جنگ غير از اين ميشد، حتماً كسي اين توصيف را انجام نميداد. در حقيقت اين نوع توصيف كه اصلاً چرا جنگ بعد از خرمشهر ادامه پيدا كرد، ناشي از نوع اتمام جنگ است و اگر جنگ سرنوشت ديگري پيدا ميكرد، هيچ كسي اين سؤال را نميكرد.
