نَفـــــرِ صَدُم

چکیده نَفـــــرِ صَدُم :

تابستان 64 مردم برای دومین ‌بار آیت‌الله خامنه‌ای را به ریاست جمهوری انتخاب می‌کنند. اما نارضایتی ایشان از عملکرد کابینه دولت گذشته خصوصاً شخص نخست‌وزیر، باعث می‌شود ایشان برای دوره دوم دولت «تغییر نخست‌وزیر» را در دستور کار قرار دهند. مسأله‌ای که با مخالفت امام از سویی و جوسازی‌های جناح چپ از سوی دیگر روبه‌رو می‌شود. امام در نهایت نظر شخصی‌شان مبنی بر به صلاح ‌نبودن تغییر نخست‌وزیر را اعلام کرده ولی بیان می‌کنند رئیس‌ جمهوری و مجلس نیز حق انتخاب خود را دارند. در نهایت آیت‌الله خامنه‌ای که به خاطر نارضایتی از نخست‌وزیر قصد ورود به انتخابات را نداشت و با حکم امام نامزد شده بود، این‌بار نیز با حکم امام تصمیم به معرفی موسوی به مجلس می‌گیرد. سه‌شنبه 26 شهریور و مدتی قبل از جلسه رأی اعتماد مجلس به نخست‌وزیر، آیت‌الله خامنه‌ای در جلسه غیرعلنی مجلس صحبت می‌کند و نسبت به عملکرد نخست‌وزیر و دولت در چهار ساله‌ گذشته انتقاد می‌کند. در نهایت در جلسه رأی اعتماد به نخست‌وزیر، 99 نفر از نمایندگان به او رأی مثبت نمی‌دهند و همین مسأله توسط جناح چپ همسو با نخست‌وزیر به عنوان ضدیت با امام تعبیر، تفسیر و تبلیغ می‌شود. اما با تشر امام به آنها، این جو فروکش می‌کند. آیت‌الله خامنه‌ای مدتی بعد در یکی از جلسات حزب جمهوری می‌گویند: «چندی پیش من به یکی از آنها که دائم ۹۹ نفر را زیر سؤال می‌برد، گفتم اگر ساکت ننشینی، خواهم گفت که اینها ۹۹ نفر نیستند و با من ۱۰۰ نفر هستیم.» آنچه در ادامه می‌آید، گزارشی از فراز و فرود ورود آیت‌الله خامنه‌ای به انتخابات، سخنرانی منتشرنشده ایشان در مجلس شورای اسلامی در 26 شهریور و ماجرای 99 نفر است.